(Traduzido pelo Google) Se uma igreja está aberta em algum lugar, sempre quero dar uma olhada lá dentro. Mesmo na - especialmente em Novembro - a chata Aveiro. A igreja simples do século XVIII onde aqui entramos tem na fachada dois belos platôs de azulejos azujelo de 1935 – a data está nela. Vêem por todo o lado aqueles famosos planaltos de azulejos portugueses, que continuam lindos e fotogénicos. A primeira coisa que vejo quando entro é uma placa dizendo “não é permitido fotografar”. Proibido – A arte não é de todos nós? Sem flash, claro, mas sem foto!! Então eu nunca caio nessa. O interior da igreja é simples, mas possui um belo altar de talha dourada, alguns pequenos altares e uma bela pia batismal no batistério, nas traseiras da igreja. Os tesouros da igreja estão expostos em uma pequena sala, mas não valem a pena serem vistos.
(Original)
Als ergens een kerk open is, wil ik altijd even binnen kijken. Zelfs in het - zeker in november - doodsaaie Aveiro. De eenvoudige achttiende eeuwse kerk waar we hier op aflopen heeft twee mooie azujelo tegelplateaus op de façade uit 1935 - de datum staat er op. Die bekende Portugese tegelplateaus zien ze overal, en het blijft mooi en fotogeniek. Het eerste wat ik zie als ik naar binnen stap is een bordje met 'verboden te fotograferen'. Verboden - Is kunst niet van ons allemaal? Geen flits natuurlijk, maar geen foto!! Daar trap ik nooit in dus. Het interieur van de kerk is eenvoudig, maar heeft een fraai altaar met verguld houtsnijwerk, enkele kleine altaren, en een mooi doopvont in de doopkapel achter in de kerk. In een kleine ruimte worden de kerkschatten uitgestald, maar die zijn niet echt bezienswaardig.